Zamek w Trzebieszowicach
Udokumentowana historia zamku w Trzebieszowicach sięga XV wieku. Pierwotna siedziba rycerska wzniesiona na skalistym brzegu rzeki Białej Lądeckiej była budowlą kamienno-drewnianą o charakterze obronnym. Do naszych czasów z tamtej budowli przetrwały fragmenty kamiennych ścian w piwnicach.
Już w XVI wieku na ruinach siedziby rycerskiej zaczęto wznosić renesansowy dwór z wewnętrznym dziedzińcem. Dwór budowano etapami w latach 1550-1625, ale zasadniczy zrąb budynku ukończono w 1613 roku. Dwór należący wraz z wszystkimi majątkami trzebieszowickimi do rodu von Reichenbachów nazwano „Steinhof”, co można przetłumaczyć jako Kamienny Dwór lub Zamek na Skale.
Drugim rodem, który niezwykle mocno wpisał się w historię Zamku na Skale, byli mieszkający dotychczas w jednym z irlandzkich zamków, a posiadający francuskie korzenie Wallisowie, którzy rezydencję w Trzebieszowicach nabyli pod koniec XVII wieku i niemal natychmiast przystąpili do jej przebudowy.
Modernizację starego renesansowego dworu rozpoczęto najprawdopodobniej jeszcze na polecenie zmarłego w 1689 roku Georga Oliviera barona von Wallis. Zmieniono wówczas wygląd rezydencji od strony rzeki, od południa i głównej wiejskiej drogi. W efekcie przebudowy powstał nowy człon zamku ze stajniami i dwupiętrową oranżerią na piętrze, a także nowa wieża.
Tworzenie wspaniałych osi widokowych na park, rzekę, wieś i okoliczne wzniesienia była jednym z głównych motorów ostatniej wielkiej przebudowy Zamku na Skale w latach 1903-1905. Zleciła ją mająca francuskie pochodzenie hrabiowska rodzina Chamare-Harbuval, która przejęła dobra po Schlabrendorfach.
Zamkowy park należy do najciekawszych tego typu założeń na terenie Śląska; Znajduje się tutaj wiele pomnikowych okazów drzew i krzewów, wśród których nie brakuje dwudziestometrowych cyprysików japońskich, liczących po prawie dwieście lat świerków syberyjskich, oraz równie wiekowych klonow i jaworów. Zobaczyć można tutaj gigantyczne i bardzo stare sosny wejmuty, trudny w hodowli cyprysik błotny, czarną sosnę, japoński miłorząb oraz rzadkie odmiany daglezji.