Wieża Rycerska w Siedlęcinie

Wieża Rycerska w Siedlęcinie

Siedlęcin, to spora wieś w Parku Krajobrazowym Doliny Bobru położona w Gminie Jeżów Sudecki, oddalona o około 5 km od Jeleniej Góry.

Do miejscowości dojechać można wygodnie środkami komunikacji miejskiej, prowadzą tutaj również niezbyt uciążliwe trasy piesze i rowerowe; przystanek autobusowy znajduje się tuż obok bramy wjazdowej do zabudowań folwarcznych przy ulicy Długiej 21.

Drogę wiodącą pomiędzy mocno zrujnowanymi budynkami gospodarczymi zamyka wielka kamienna wieża, która jest jedną z najwspanialszych i najlepiej zachowanych tego typu budowli w Europie Środkowej. Ze względu na swoje rozmiary i stan zachowania stanowi obiekt niezmiernie ważny dla badaczy średniowiecza; analiza zachowanych tutaj reliktów stwarza unikalną szansę odczytania pierwotnego układu pomieszczeń i ich funkcji. Data wzniesienia wieży w Siedlęcinie została ustalona na podstawie analizy dendrochronologicznej, czyli badania wieku drewna użytego do budowy obiektu. Wyniki tych badań wskazują na rok 1314 lub 1315, a zatem na początek panowania Henryka I Jaworskiego, którego inwestycję wieża prawdopodobnie stanowiła. Książę mógł być również inspiratorem znakomitych polichromii pokrywających ściany wielkiej sali rycerskiej znajdującej się na drugiej kondygnacji budowli. Walorem, który w zdecydowanym stopniu wyróżnia siedlęcińskie polichromie jest, rzadki jak na owe czasy, świecki charakter przedstawionych treści.

Historycy sztuki długo nie byli zgodni, co przedstawiają siedlęcińskie malowidła. Najbardziej prawdopodobne i tłumaczące zarazem wszystkie przedstawione sceny jest założenie, że salę rycerską zdobi cykl opowieści o najwybitniejszym z rycerzy okrągłego stołu, Lancelocie z Jeziora. Ekspozycja polichromii znajdujących się w sali rycerskiej siedlęcińskiej wieży została tak zorganizowana, że nawet ci zwiedzający, którzy nie znają legendy o królu Arturze i rycerzach okrągłego stołu oraz licznych romansów nawiązujących do tej opowieści, bez trudu znajdą właściwą metodę odczytywania kolejnych obrazów. Jest to możliwe dzięki opisom umieszczonych na tablicach informacyjnych ustawionych w pobliżu omawianych scen.

Dodaj komentarz